Hindi Ko Ipagkanulo Si Hesus
Si Chinese Hanna ay nakulong na nang maraming beses. Tatlong beses na siyang tinortyur, ngunit hindi pa rin siya natatakot na muling magpakita ang mga pulis. - Naranasan ko na binibigyan ako ng Diyos ng lakas kahit na mahina ako. Kaya naman hindi ako natatakot, sabi niya.
Pinipigilan ni Hanna ang kanyang mga luha habang ikinukuwento niya ang unang pagkakataon na siya ay naaresto, pitong taon na ang nakalipas. Habang pilit siyang pinapatalikod ng mga pulis sa kanyang pananampalataya, kumakapit sa kanya ang mga anak ni Hanna, umiiyak. Ngunit nang ipaliwanag ni Hanna ang dahilan kung bakit dumating ang mga pulis, sumilay ang isang ngiti sa kanyang mga luha. Isang grupo mula sa simbahan ang nanalangin para sa isang ospital sa loob ng dalawang buwan. Pagkatapos ng ilang panahon, sumiklab ang pagbabagong-buhay sa ospital. Maraming gumaling, at mas marami pa ang naligtas!
Hindi matanggap ng pamunuan ng ospital ang nangyayari, kaya tinawagan nila ang security police. Kaya naman, pinalibutan ang simbahan nang gabing iyon, habang sila ay sumasamba. Dumating ang mga pulis at umepal, na nag-uutos na maaaring umalis ang lahat sa sandaling mapirmahan nila ang isang dokumento na nagdedeklara na tatalikuran nila ang kanilang pananampalatayang Kristiyano. "Hindi ninyo maaaring seryosohin ang isang dayuhang relihiyon" ang kanilang argumento. Isa-isa silang pumirma. Sa 170 na nagtipon, walong tao lamang ang tumangging pumirma. Karamihan sa mga tao ay mga bagong mananampalataya. Hindi sila nakaugat sa pananampalataya at natatakot sa pulis. Hindi nila alam ang kanilang ginagawa. Naramdaman din niya ang pressure; halos hindi na niya makayanan. Mag-isa siya sa dalawang anak matapos mamatay ang kanyang asawa ilang taon na ang nakalipas. Ano ang mangyayari sa mga bata kung makukulong siya? At paano niya sila matutustusan sa hinaharap? Sinabi ng mga pulis na sisiguraduhin nilang mawawalan siya ng trabaho kung hindi niya itatatwa si Hesus. Gayunpaman, madali ang pagpili. Hindi maaaring pumirma si Hanna; kumbinsido siya na ang Diyos na kanyang pinaniniwalaan ay ang tanging tunay na Diyos. Tiwala rin siya na tutulong ang Diyos. Hiniling niya sa kanyang kapitbahay na dalhin ang mga bata sa kanilang lola, habang siya mismo ay dinala sa mga gapos.
Sa istasyon ng pulisya, nagbanta silang papatayin ako sa pamamagitan ng isang kahoy na patpat kung hindi ko bibitawan ang aking pananampalataya. Nang sipain ko ang kahoy na patpat, nagalit sila, sabi niya. Tinalian nila ang aking mga kamay sa likod ko, at iginapos ako sa isang puno. Pagkatapos ay pinalo nila ang aking ulo at hinagupit ako ng mga sanga ng tinik. Pinunit ng mga tinik ang aking mga damit. Napakasakit, sabi niya nang mahina, ngunit may kakaibang nangyari. Pinalo ako ng pulis nang sobrang lakas gamit ang patpat kaya lumipad ito mula sa kanyang kamay at sumabit sa isang puno na hindi niya maabot. Nang subukan niya akong paluin ng isang walis na kawayan, nabali ito sa dalawa. Sinabi ko sa pulis na hindi ko kailanman itatatwa si Hesus; hindi mahalaga kung mawalan ako ng trabaho, at hindi ako natatakot mamatay. Pagkatapos noon ay pinalaya ako ng pulis.
Sinabi rin ni Hanna na may magandang maaaring mangyari sa pagkakulong. Minsan siyang naaresto kasama ang isang malaking grupo ng mga Kristiyano, at ibinahagi nila ang ebanghelyo sa lahat ng mga bilanggo. Ang ilan sa mga bilanggo ay nainis doon. - Isang lalaki, na nakulong dahil sa pagpatay, nagbanta na papatayin ako kung hindi ako titigil sa pangangaral. Sinabi ko sa kanya na isinugo ako ng Diyos upang mangaral para sa kanyang kapakanan. Pagkatapos ay nagsimula siyang umiyak. Habang lumalayo ang ibang mga bilanggo sa mamamatay-tao, pinakitaan siya ng mga Kristiyano ng pag-aalaga. - Binigyan namin siya ng aming pagkain at inumin sa loob ng mahabang panahon. Sa huli, lumapit siya at sinabi sa amin na gusto niyang magsisi. Nang gabing iyon din ay tinanggap niya si Hesus. Kalaunan ay mas marami pang mga bilanggo ang naligtas, sabi ni Hanna, at ikinuwento sa amin ang tungkol sa isang espesyal na gabi. - Lahat ng mga Kristiyano ay nakatayo sa isang bilog sa exercise yard. Magkahawak-kamay kami at sumamba, habang ang mga bagong convert ay nakatayo sa gitna. Nakalimutan ng dalawa sa mga guwardiya kung ano ang inaasahan sa kanila, kaya sumali sila sa bilog, pumapalakpak ng kanilang mga kamay at nagpapakita ng kagalakan. Bumaba sa amin ang Banal na Espiritu. Nararamdaman namin ang pagyanig ng lupa, sabi ni Hanna sa amin.