သေရွာပြန်

Thomက သူ့ဇနီးဆီကနေ ပြန်ကြားသိရသည်မှာ– “ညီအစ်ကိုတချို့က အသုဘအခမ်းအနားပဲ စီစဉ်သင့်တယ်လို့ ယူဆကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ တချို့ကတော့ သူ့အစ်ကိုလည်း အရင်က ဒီလိုပဲ ဆုံးပါးသွားခဲ့ဖူးလို့ ဘာဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာ သိရအောင် ဆေးရုံကို ခေါ်သွားသင့်တယ်လို့ ယူဆကြတယ်။”
မြောက်ဗီယက်နမ်တွင် လူနာတင်ယာဉ်များ ရှားပါးသည်။ လမ်းများလည်း ဆိုးရွားသည်။ ထို့ကြောင့် မိမိတို့လက်ရှိရှိသည့်အရာကို အသုံးပြုရသည်။ အနီးဆုံးမြို့ရှိ ဆေးရုံသို့ရောက်ရန်အတွက် လူသုံးယောက်သည် မော်တော်ဆိုင်ကယ်ကို သုံးနာရီခန့် စီးနင်းခဲ့ကြသည်။ အသေးစိတ်ဆိုရသော် ဒေါင်းဖက် (Dong Phat) ရွာမှ ဘင်လုံး (Binh Long) သို့ ဖြစ်သည်။ မိုးရွာထားသောကြောင့် လမ်းသည် ရွှံ့ထူနေပြီး မောင်းနှင်ရခက်ခဲသည်။ အလယ်တွင် သေဆုံးနေသည့် Dieu Thomသည် “ထိုင်” လျက်ရှိပြီး၊ သူ့နောက်တွင် သေဆုံးနေသည့် ခန္ဓာကိုယ်ကို နေရာတကျထိန်းထားပေးသူတစ်ဦးက ထိုင်ကာ၊ ရှေ့တွင် မော်တော်ဆိုင်ကယ်မောင်းသူက ထိုင်သည်။ လူသေ၏ခြေထောက်များကို လက်ကိုင်ဘားနှင့် ကြိုးချည်ထားသောကြောင့် ရွှံ့ထဲတွင် မဆွဲမိစေရန်ဖြစ်သည်။ ဆေးရုံရောက်သည့်အချိန်တွင်ပင် Dieu Thomသည် တောင့်တင်းပြီး အေးစက်နေပြီ ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့တချို့အတွက် ထိုကဲ့သို့သော မြင်ကွင်းကို စိတ်ကူးကြည့်ရန်၊ သို့မဟုတ် ထိုသို့ပြုလုပ်နိုင်ကြောင်းကို စိတ်ကူးရန် ခက်ခဲနိုင်သော်လည်း ၎င်းသည် ဗီယက်နမ်၏ လက်တွေ့ဘဝဖြစ်သည်။

ထိုထူးဆန်းသော ခရီးသွားအဖွဲ့သည် ဆေးရုံသို့နောက်ဆုံးတွင် ရောက်ရှိလာပြီး၊ Dieu Thomကို သယ်ဆောင်စပြုစဉ် – သူသည် ရုတ်တရက် မျက်လုံးဖွင့်ပြီး “မင်းတို့ ဘာလုပ်နေတာလဲ။ ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ” ဟု မေးလိုက်သည်။ သူ့ကို သယ်လာသူများက နံနက်တွင် သူ့ကို အိပ်ရာဘေး၌ သေဆုံးလျက်တွေ့ရှိခဲ့ပြီး၊ ဘာဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာ သိရှိရန် ဆေးရုံသို့ ခေါ်လာခြင်းဖြစ်ကြောင်း ပြောပြသည်။ ရုတ်တရက် Dieu Thomသည် ဘာဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာ သဘောပေါက်သွားသည်– “ဟုတ်တယ်” ဟု သူပြောသည်၊ “မှန်တယ်။ ငါ တကယ်သေခဲ့ပြီး ကောင်းကင်ဘုံကို ရောက်ခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်နေတဲ့ လူအများကြီးကို ငါတွေ့ခဲ့ရတယ် – ပြီးတော့ ငါကိုယ်တိုင်လည်း သူတို့နဲ့အတူ ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းနေတာကို ရုတ်တရက်တွေ့လိုက်ရတယ်။ ငါမသိတဲ့ လူအများကြီးရှိတယ်၊ မတူညီတဲ့ အသားအရေအရောင်တွေ အများကြီးပဲ။ အဲဒီမှာ ပျော်ရွှင်မှုတွေ အများကြီး ရှိတယ်။

အချိန်အတော်ကြာပြီးတဲ့နောက်မှာ ကောင်းကင်တမန်သုံးပါး ငါ့ဆီရောက်လာတယ်။ သူတို့က ငါ့ကိုအိမ်တစ်ခုဆီ ခေါ်သွားတယ်။ ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါးက ရှေ့ကသွားပြီး၊ တစ်ပါးစီက ဘေးတစ်ဖက်စီကနေ လိုက်ပို့တယ်။ ဒီအိမ်ကြီးထဲကိုတော့ ဝင်ခွင့်မရဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ချောင်းကြည့်ခွင့်တော့ ရခဲ့တယ်။ အဲဒီမှာ သီးခြားအခန်းနှစ်ခုရှိတယ်။ ငါ့ရှေ့ကသွားတဲ့ ကောင်းကင်တမန်က ဒါဟာ ယုံကြည်သူတွေနဲ့ မယုံကြည်သူနှစ်မျိုးစလုံး နောက်ဆုံးတရားစီရင်ခြင်းကို စောင့်ဆိုင်းနေတဲ့ နေရာဖြစ်တယ်လို့ ငါ့ကိုပြောပြတယ်။ အိမ်က အရမ်းကြီးမားပြီး အရမ်းလှပလွန်းလို့ တကယ်ပဲ အိမ်လားဆိုတာ ပြောပြဖို့တောင် ခက်ခဲတယ်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခဲ့တဲ့သူတွေဟာ အတွင်းမှာ ပျော်ရွှင်နေကြတာကို ငါတွေ့ခဲ့ရတယ်။ မယုံကြည်ခဲ့တဲ့သူတွေကတော့ တန်းစီလျက်၊ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်ပြီး မှိုင်တွေနေကြတယ်။”
“လူသေတွေ တရားစီရင်ခြင်းကို စောင့်ဆိုင်းနေတဲ့ ဒီနေရာကို ငါကြည့်ပြီးတဲ့နောက်မှာ၊ ကောင်းကင်တမန်တွေက ငါ့ကို ပထမနေရာ၊ ဖော်ပြမတတ်အောင် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ချီးမွမ်းနေတဲ့နေရာကို ပြန်ခေါ်သွားတယ်။ ဒါဟာ ကြီးမားတဲ့ ပြဇာတ်ရုံတစ်ခုလို၊ မယုံနိုင်လောက်အောင် လှပတဲ့နေရာ၊ ကိုးကွယ်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့နေရာပဲ။ ငါ ဘယ်နေရာမှာမှ ဒီလောက်လှပတဲ့အရာကို မမြင်ဖူးဘူး။ ဒါဟာ အရမ်းလှပလွန်းလို့ မင်းက အဲဒီဆီကို ဆွဲဆောင်ခံရရုံပဲ ရှိတယ်။ မင်း အဲဒီမှာပဲ နေချင်တယ်။ ဒါကို မြင်ရဖို့ မင်း သေဖို့ လိုတယ်။”ဟုDieu Thomက ဆက်ပြောသည်။ ထို့နောက် Dieu Thomကို ဦးဆောင်သည့် ကောင်းကင်တမန်က သူ့ကို ပြောသည်– “မင်း ဒီမှာ ဘယ်လိုကိုးကွယ်မှုမျိုးရှိတယ်ဆိုတာကို ကြည့်။ အခု မင်း မင်းရဲ့ အသင်းတော်ကို ပြန်သွားပြီး သူတို့ကို ကူညီရမယ် – အဲဒီက ကိုးကွယ်မှုက အားမကောင်းဘူး။” Thomက ထိုအချိန်တွင် သူသည် သခင်ဘုရားက သူ့အတွက် ဆုတောင်းပေးရန် သင်းအုပ်ဆရာ ဖွာ (Phua) အား အမိန့်ပေးသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်ဟု ပြောသည်။ ချက်ချင်းပင် Thom၏မျက်လုံးများ မည်းမှောင်လာပြီးနောက်၊ သူ့သူငယ်ချင်းများက သူ့ကို ဆေးရုံတံခါးဝမှ သယ်ဆောင်နေစဉ်တွင် သူ ပြန်လည်နိုးထလာသည်။

Thomသည် ဆရာဝန်ထံ သွားရောက်ခဲ့သည်။ သူ့ကို စစ်ဆေးခဲ့သော်လည်း ဆရာဝန်က သူ့တွင် မည်သည့်ရောဂါမျှ မရှိကြောင်း ပြောသည်။ သူ့သူငယ်ချင်းများက သူသည် သုံးနာရီကျော်ကြာ သေဆုံးနေခဲ့ပြီး၊ သူ့ကို မည်သို့သယ်ယူလာကြောင်း ဆရာဝန်အား ပြောပြသည်။ သူ့ဇနီးလည်း အခြားမော်တော်ဆိုင်ကယ်တစ်စီးဖြင့် ထိုနေရာတွင် ရောက်ရှိနေပြီး ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်များကို အသေးစိတ်ပြောပြသည်။ ဆရာဝန်က Thomကို တစ်ဖန် တစ်ခုခုဖြစ်ခဲ့လျှင်ဆိုပြီး ဆေးရုံတွင် ရက်အနည်းငယ်နေခွင့်ပြုခဲ့သည်။ တစ်ပတ်အကြာတွင် သူ အိမ်ပြန်ခဲ့သည် – ပြီးတော့ သူပြောသလိုပဲ– “အသင်းတော်က ကျွန်တော့်ကို ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ အပြည့်အဝ ကြိုဆိုခဲ့တယ်။”
တောက်ပခြင်း (Radiance) သည် စကားလုံးများဖြင့် ဖော်ပြရန် ခက်ခဲသောအရာများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ သို့သော် ဤလူနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်၍ သူကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်များကို ပြောပြနေသည်ကို မြင်ရသည်မှာ ကျွန်ုပ်အပေါ် တကယ်ပင် အထင်ကြီးစရာ ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ အင်္ဂလိပ်စကား မပြောတတ်သော်လည်း သူကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်များကို ပြောပြနေစဉ် သူ့မျက်လုံးများမှ ထွက်ပေါ်လာသော တောက်ပမှုက စကားလုံးတစ်ထောင်ထက်ပို၍ ပြောပြခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်က သူ့ကို မေးသည် – စကားပြန်က ဘာသာပြန်ပေးသည်– “ခင်ဗျား အဲဒီကို နောက်တစ်ခါ ထပ်သွားချင်သေးလား။” ဟုတ်ကဲ့! ဟု သူဖြေခဲ့သည်။