မြန်မာသက်သေခံချက်များ

အကယ်၍ သင်ဟာ သင့်ဘဝရဲ့ ဒီလိုအညစ်အကြေးတွေကို ဆေးကြောပေးဖို့ ခရစ်တော်ယေရှုကို ရိုးရှင်းစွာ တောင်းဆိုမယ်ဆိုရင်၊ ခရစ်တော်တစ်ပါးတည်းသာ လုပ်ဆောင်နိုင်တဲ့ အဲဒီအမှုကြောင့် သင်ဟာ တကယ့်ကို ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ "ပျော်ရွှင်ဖွယ် Christmas" ကို ပိုင်ဆိုင်ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

ကျွန်မ အဖေက ဘယ်သူလဲဆိုတာ မသိခဲ့သလို၊ အသက် ၁၇ နှစ်မတိုင်ခင်အထိ အမေက ဘယ်သူလဲဆိုတာကိုလည်း မသိခဲ့ပါဘူး။ အမေက ကျွန်မကို မပြုစုနိုင်တာကြောင့် အသက် ၈နှစ်ထိ အဘိုးအဘွားတွေနဲ့ပဲ နေခဲ့ရတယ်။ အဲဒီနောက်မှာ 'မေတ္တာအိမ်ဂေဟာ' လို့ခေါ်တဲ့ ခရစ်ယာန်မိဘမဲ့ဂေဟာကို ပို့ခံခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီနေရာမှာ တကယ်တမ်း မေတ္တာတရားဆိုတာ သိပ်မရှိခဲ့ပါဘူး။

နောက်ဆုံးမှာ စိတ်ရောဂါ ဖောက်ပြန်ပြီး၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်း မရှိတော့ဘဲ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ကာ ရွာပတ်ပတ်လည်မှာ ကိုယ်တုံးလုံး ပြေးလွှားခဲ့ပါတယ်။ ရွာသားတွေက သူ့ကို ကြိုးနဲ့ ချည်နှောင်တာ၊ တံတွေးထွေးတာ၊ ဆဲဆိုတာတွေနဲ့ ဆိုးဆိုးရွားရွား ဆက်ဆံခဲ့ကြပါတယ်။ ဒီအရှက်ရစရာ အခြေအနေဟာ လပေါင်းများစွာ ကြာမြင့်ခဲ့ပါတယ်။

ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ယုံကြည်မှုတွေ ဘယ်လိုပဲကွာခြားပါစေ၊ မိခင် သို့မဟုတ် ဖခင်တစ်ဦးက သူတို့ရဲ့ မွေးခါစကလေးငယ် ကို ပွေ့ဖက်ထားတဲ့မြင်ကွင်းဟာ အချစ်စစ်ရဲ့ အမြင့်ဆုံး အဓိပ္ပာယ်ပဲဆိုတာ လူတိုင်းနီးပါး သဘောတူကြမှာပါ။ 

ဂျောရှုက ဒီလူဟာ ယေရှုကို လက်ခံပြီးနောက် လုံးဝပြောင်းလဲသွားပြီလို့ ပြောပါတယ်။ ကျွန်တော့် အတွေးတွေက လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်က သူခိုးကြီးဆီကို ရောက်သွားပါတယ်။ သူဟာ သူ့ရဲ့သမိုင်းကို မပြောင်းလဲနိုင်ခဲ့ပေမယ့် အနာဂတ်အသစ်ကို ပေးမယ့် ကျေးဇူးတော်ကိုတော့ ရယူနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

နောက်တစ်ပတ်မှာ သူပြန်ရောက်တဲ့အခါ ခရစ်ရှနာက အိပ်ယာထဲမှာ ထိုင်နေနိုင်တာကို တွေ့ပြီး တကယ်ကို အံ့ဩသွားခဲ့ပါတယ်။ ငါးနှစ်တာကာလအတွင်း သူ တစ်ခါမှ မထိုင်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။

အသင်းတော်ထဲမှာတောင် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ပျောက်ဆုံးနေတဲ့နေရာတွေ အများကြီးရှိပါတယ်။ မိသားစုထဲမှာလည်း ဒီလိုပဲ။ ဒီ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ဆိုတဲ့ စကားလုံးက လူအများစုရဲ့ ဘဝထဲကနေ ပျောက်ကွယ်နေခဲ့တာပါ။

တက္ကစီ စီးတဲ့အချိန်မျိုးမှာ စကားစမြည်ပြောတာအပြင် သင် ဘာတွေ လုပ်ဖြစ်လဲ။ ခူရှီကတော့ အခွင့်ရရင် ခရီးသည်တွေဆီမှာကယ်တင်ခြင်းသတင်းကောင်းကို ဝေမျှနေမယ်ဆိုတာ အသေအချာပါပဲ။

ပါစတာတိဝမ် သီချင်းဆိုနေချိန်မှာ ငိုကြွေးနေတဲ့ အကျဉ်းသူတစ်ယောက်ဆီကို သူသွားပြီး နွေးထွေးစွာ ပွေ့ဖက်လိုက်ပါတယ်။ ယေရှုကိုယ်တိုင်ကလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ထိုင်လျက်ရှိနေခဲ့တယ်။ ကိုးကားဖော်ပြထားတဲ့ “ငါသည် ထောင်ထဲမှာနေရသောအခါ သင်တို့သည် ငါ့ထံသို့လာကြ၏"လို့ မိန့်တော်မူခဲ့တဲ့ စကားအတိုင်းပဲ၊ သူဟာ ထိုအကျဉ်းသားတွေနဲ့ တစ်သားတည်း ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။

ခင်ဗျားတို့ သိပါသလား? ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာ အဆိုးရွားဆုံး ဝေဒနာကို ဘာက ဖြစ်စေသလဲဆိုတာ။ စစ်ပွဲတွေ မဟုတ်ပါဘူး။ ကင်ဆာရောဂါ မဟုတ်ပါဘူး။ ဆင်းရဲမွဲတေမှုလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ အဲဒါကတော့ ပြိုကွဲနေတဲ့ မိသားစု ဆက်ဆံရေး ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

သင်းအုပ်ဆရာက လမ်းရှာဖို့ အကောင်းဆုံး ကြိုးစားနေတုန်းမှာပဲ ထိုလူကြီးရဲ့သားက သူ့ကို ဖုန်းဆက်ပြီး: “လာဖို့တောင် စိတ်မပူပါနဲ့တော့၊ ဆရာဝန်တွေ ရောက်နေပြီ၊ သူတို့က ကျွန်တော့်အဖေ သေသွားပြီလို့ ကြေညာလိုက်ပြီ” လို့ ပြောပါတယ်။ စောမ်အတ်ကတော့ လှည့်ပြီး အိမ်ပြန်မသွားခဲ့ပါဘူး။ သူ အနည်းဆုံးတော့ မိသားစုကို နှစ်သိမ့်ပေးဖို့ သွားသင့်တယ်လို့ တွေးလိုက်တယ်။ ဒါကြောင့် မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကြာတော့ သူ အဲဒီနေရာကို ရောက်သွားတယ်။ ထိုလူကြီးဟာ ဖြူဖတ်ဖြူလျော်ဖြစ်နေပြီး၊ သွေးခုန်နှုန်းမရှိ၊ စတင် အေးခဲလာနေပါပြီ။ ဆရာဝန်တွေက သူသေဆုံးပြီဆိုတာ အတည်ပြုခဲ့ပေမယ့်...

သူတို့ မကြာခင် ပြောင်းရွှေ့တော့မယ့် အဆောက်အအုံအသစ်မှာ ပြဿနာ ရှိနေတယ်—အိမ်က တစ္ဆေခြောက်နေတာ ဖြစ်တယ်။ ဒါဟာ အရမ်းကို ထင်ရှားတဲ့၊ သဘာဝလွန် ဖြစ်ရပ်တွေ ဖြစ်နေလို့ ရပ်ကွက်ထဲက လူတွေတောင် ဘာတွေဖြစ်နေလဲဆိုတာ လာကြည့်ဖို့ အဆောက်အအုံအပြင်ဘက်မှာ စုရုံးနေကြရတယ်။

ပြင်းပြတဲ့ ဆုတောင်းခြင်း နှစ်နာရီခန့်အကြာမှာ ဂါဟာထရာ့ချ်ဟာ သူ့အမေရဲ့ နဖူးကို နောက်ဆုံး မေတ္တာအမှတ်အသားအဖြစ် နမ်းရှုံ့ဖို့ လျှောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ သူ နမ်းဖို့ ကိုင်းညွှတ်လိုက်တဲ့အခါ သူ့အမေရဲ့ အရေပြားပေါ်မှာ ချွေးစက်များကို မြင်လိုက်ရပါတယ်။ သူ သူ့ပါးကို သူ့အမေမျက်နှာမှာ ထိလိုက်တဲ့အခါ သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် နွေးထွေးနေပြီ ဆိုတာကို ချက်ချင်း ခံစားလိုက်ရပါတယ်။