गवाही हरु

त्यस पछि, भोलिपल्ट बिहान, जब उनी पुन: जाँचको लागि अस्पताल गए, तब उनको शरीरमा कुनै ढुङ्गा नदेखिएकाले रिपोर्ट पूर्ण रूपमा अविश्वसनीय थियो। असम्भव कुराको गवाही दिन डाक्टरहरू पनि छक्क परेका थिए।

ख्रीष्ट अघिको मेरो जीवन संघर्ष, पीडा र एक्लोपनले भरिएको थियो, तर ख्रीष्ट पछि, मैले आशा, उद्देश्य र शान्ति पाएँ।

म क्रिस्चियन भए तापनि मैले प्रभुको वचन कहिल्यै मानिन। ख्रीष्टमा म को हुँ र उहाँमा मेरो वास्तविक पहिचान मलाई थाहा थिएन। कारणको रूपमा, मैले धेरै पीडाहरू भोग्नुपरेको थियो किनभने मैले ख्रीष्टमा म को छु भनेर बुझिन। धेरै पीडा भोग्नु परे पनि यी कुरा कसैलाई भन्न हिम्मत भएन ।

प्रभुलाई चिन्नु अघि, मेरो जीवन पीडा र दुःखले भरिएको थियो। यो सजिलो थिएन किनभने मैले १६ वर्षको उमेरमा विवाह गरें। म सधैं बिरामी भइरहन्थें। म कारण पत्ता लगाउन धेरै अस्पताल गएँ र मेरो अज्ञात रोग निको हुनको लागि विभिन्न औषधिहरू लिएँ। तर मेरो रोग पत्ता लगाउन सकेनन् । म अझै निको भएन ।

साँचो परमेश्‍वरलाई चिन्‍नुअघि मसँग यस जीवनको बारेमा धेरै प्रश्नहरू थिए। म सधैं सोच्छु म यहाँ किन छु?, म को हुँ? मेरो पहिचान के हो? र यस्तै। म मेरो जीवन र यसको उद्देश्य बारे पूर्णतया अनभिज्ञ थिएँ।

दक्षिणी चीनमा धेरै बौद्धहरू क्रिश्चियन बनिरहेका छन्, त्यसैले नेताहरूले नयाँ कानुनहरू लागू गर्दैछन् जसमा नयाँ धर्म परिवर्तन भएकाहरूले आफ्ना छोराछोरीहरूलाई स्थानीय बौद्ध मन्दिरमा ख्रीष्टलाई स्वीकार गरेको सजायको रूपमा दिनुपर्छ।

मेरो नाम 8s हो। म तीन केटा र तीन केटीको बुबा हुँ। ख्रीष्टलाई चिन्नुअघि म बौद्ध थिएँ। मेरो गाउँको जनसङ्ख्या करिब ३ सय छ जसमा ५९ परिवार छन् । त्यसबेला ती ५९ परिवारमध्ये पाँच जना मात्र इसाई थिए।

हाम्रो एक बैठकमा हामी निको हुनको लागि प्रार्थना गर्न विशेष समय पाउँथ्यौं। सबै बिरामीहरूलाई तिनीहरूका लागि प्रार्थना गर्ने अवसर दिइयो। जब हामी प्रार्थना गरिरहेका थियौं, एउटी आइमाई खडा भइन् र उत्साहित हुँदै बताउँछिन् कि येशूले उसलाई निको पार्नुभएको थियो। जब उनी आफ्नो गवाही साझेदारी गर्दै थिइन्, एक मुस्लिम महिला त्यहाँबाट हिंडिन्।